Það hefur verið yndislegt veður það sem af er frísins. Nú erum við á Selfossi í rigningu. Það er svo sem freystandi að fara heima og vera þar yfir blauta helgi. Við ætlum samt að njóta veðursins með því sem það hefur upp á bjóða þ.e. huggulegheitum inn í bílnum.  Þá erum við vel búin regngöllum og ætlum að hjóla út í Bónus o.fl.

En víkjum aftur til 8. Júlí þegar við hættum síðast.  Við enduðum síðustu skrif  með áætlun um að fara á Selfoss. Á leiðinni ókum við fram hjá afleggjara að sumarbústað Gabríelu stjúpdóttur Siggu.  Nonni spurði Siggu hvort Gabríela væri í bústaðnum og taldi Sigga svo ekki vera svo við héldum áfram að Selfossi. Undir Ingólfsfjalli hringdi Síminn. Það var Gabríela. Hún hafði séð bílinn aka fram hjá Þrastalundi þar sem hún var stödd, reynt að veifa án árangurs.  Við hittum hana ásamt dætrum hennar þremur á Olísstöðinni við  brúarsporðinn á Selfossi þar sem hún bauð öllum upp á ís. Það er alltaf gaman að hitta þessa yndislegu fjölskyldu.
Við  keyptum  síðan inn og héldum í þjórsárver samkomustaðinn  rétt fyrir neðan Urriðafoss í þjórsá.  Við komum okkur þar fyrir og kynntumst eldri hjónum af austfjörðum. Konan hafði byrjað barneignir 16 ára og stoppaði eftir 7 unda barnið þá 26 ára. Það voru engar getnaðarvarnir sagði hún nema smokkurinn og annað hvort var kynlífsbindindi eða barneignir. Mér var hugsað til áróðursins fyrir að nota smokkinn í dag en sagði ekkert.  Upphaf kynnana var að þau báðu Nonna að aðstoða sig við sjónvarpið. Nonni kenndi þeim á það, en það þarf að leita að rásum sjónvarpsins á hverjum nýjum stað. Upp frá því vorum við vinir þeirra og þau gættu svæðisins meðan  við skottuðumst um á bílnum.

Fyrsta kvöldið var rólegt. Við náðum sjónvarpssambandi og hlustuðum á fréttirnar í ríkissjónvarpinu. Okkur þykir dagskrá þess ekki merkilegt og höfum ekki horft á annað en fréttir.

Það var sólskyn og hiti þegar við vöknuðum eins og  fyrri dagana. Við ætluðum að fara með hana Unni Sigurgeirsdóttur sem dvelur hjá Hebu ömmu sinni á Stokkseyri  í hjólatúr.
Þegar við vorum á leiðinni út af tjaldstæðinu  hittum við vinafólk okkar Ástu og Halla. Þau voru á húsbíl sem þau höfðu nýlega fest kaup á – höfðu áður verið með hús á pallbíl (PicUp) Við sögðumst mundu hitta þau þegar við kæmum til baka.
Heba hafði sagt að hægt væri að fá lánuð hjól hjá sundlauginni á Selfossi. Við fórum því á Stokkseyri upp úr hádegi og sóttum Unni, fórum með hana á Selfoss og reyndum að fá hjól lánuð. Þau voru öll í lamasessi, vindlaus dekkin – líklega sprungin dekkin. Við gengum fram og til baka eftir aðalgötunni til að finna ísbúð sem Unnur sagði að bæri af öðrum. Að lokum tókst að finna hana og Unnur pantaði sér ís í stóru pappaformi með niðurmuldu alls kyns sælgæti. Algjört dúndur. Við fengum okkur barnaís. Venjulega eru barnaísar litlir en ekki virtist miklu til sparað í þessum ísum. Við fundum strax af hverju Unnur vildi fara í þessa ísbúð því ísinn var óvanalega sætur.  Eftir ísbúðina gengum við nokkra stund um Selfoss og héldum síðan á Stokkseyri aftur og drukkum hjá Ömmu Hebu. Hún  var að mála húsið sitt sem er timburhús við sjávarkambinn og þarf því mikið viðhald. Hún gaf sér  þó tíma í smá spjall á veröndinni.

Við hittum Ástu og Halla smá stund um kvöldið – elduðum okkur nautahakk á pönnu með venjulegum 300 gramma grænmetisskammti að hætti dönsku vigtarráðgjafanna og höfðum það rólegt .

Nú er komið að  10 júlí. Við höfðum pantað tíma í reiðtúr fyrir Nonna og Unni.  Við höfðum sammælst við Hebu að koma með Unni á Selfoss um kl. 12 og áttum að vera mætt að Egilstöðum 1 rétt við Þjórsárver kl. 13. Við gáfum okkur tíma fyrir smá spjall við Hebu áður en við héldum til Egilstaða. Reiðtúrinn átti að vara einn og hálfan tíma. Sigga ætlaði að sóla sig á meðan við húsbílinn. Í stað þess að hestarnir væru klárir og allir settir á bak og ferðinni lokið á tilsettum tíma voru hestarnir valdir, farið með þá inn í hesthús. Þar voru helstu tökin kennd og þátttakendur kemdu hver sínum hesti. Þá voru hnakkar sóttir og beisli og hver fékk sinn hjálm við hæfi. Allt tók þetta feikilegan tíma. Nonna fannst nú lítill tími til reiðar ef standa ætti við eins og hálftíma planið.  Þá var haldið út og enn kennt að fara á bak og farið enn frekar yfir stjórnun hestanna. Tíminn var næstum búinn en saman riðum við þýskt par, við Unnur, þýsk stelpa sem var í vinu á bænum og bóndinn sjálfur. Fyrst var farið fetið.  Þá var farið á hægu tölti.  Eftir svolítinn tíma var farið út af veginum um hestaslóð sem lág þar um móann. Komið af rúst sem bóndinn sagði að væri af gömlum fjárhúsum, riðið niður að veginum aftur og upp að Urriðafossi. Þar var farið af baki og tekin mynd og vatnsmesti foss landsins skoðaður. Áform eru uppi um að virkja neðri hluta Þjórsár og verður þá fossins aðeins smá spræna miðað við það sem hann er nú.  Á leiðinni út af mólendinu þurfti að ríða niður nokkurn bratta. Leiðbeint var að halla sér aftur en þetta reyndi á og þurfti Nonni að stíga af baki og liðka sig aðeins eftir þá raun.

Eftir þrjá og hálfan tíma lauk síðan þessu ævintýri.  Reiðtúrinn tók einn og hálfan tíma eins og lofað var og var hitt allt saman viðbót.

Sigga hafði að vonum orðið svolítið óróleg. Þau voru þreytt Nonni og Unnur. Við héldum að þjórsárveri.  Nonni grillaði hunangslegnar reyktar svínakódelettur.  Við ræddum aðeins við hjónin  sem við sögðum ykkur frá og lagði Unnur sig á meðan.  Sigga setti í þvottavél og við lentum í basli með hana vegna þess að þvotturinn tók lengri tíma en peningamaskínan gerði ráð fyrir. Á meðan Nonni kom til hjálpar grilluðust kódeletturnar aðeins meira en ætlað var. Þær runnu samt ljúflega niður og enginn kvartaði.

Eftir matinn ókum við Unni niður á Stokkseyri. Kristján var að hlaða bíl þeirra hjóna af græjum fyrir Rakú þ.e. sérstök keramikbrennsla. Þó klukkan væri að ganga 9 að kveldi var ætlun þeirra að fara að brenna rakú líklega fyrir bryggjuhátíð sem átti að vera um helgina næstu.
Við kvöddum því og Nonni fór aðeins í heitapottinn í sundlauginn á staðnum til að ná úr sér stirðleikanum eftir reiðtúrinn.

Í pottinum var maður sem Nonni þekkti ekki í fyrstu en tók tali. Hann kvaðst hafa búið á Eyrabakka seinustu 20 árin. Hann spurði Nonna hvort hann væri héðan. „Nei en fyrrverandi kona mín býr í húsinu sem Margrét frímansdóttir byggði“ – „Já Herborg Auðunsdóttir svaraði  maðurinn, Hún er vinkona fyrstu konunnar minnar. Það kom í ljós að hann hafði verið í partýhóp sem Heba var í þegar Nonni og hún kynntust og höfðu þeir verið í partýum saman á gamladaga.  Spjölluðu þeir um fólkið sem hafði verið með þeim í þá daga og nokkuð af því sem drifið hafði á daga þeirra.

Sá siður er þarna í sundlauginn að færa gestum drykk í pottinn. Nonni þáði djús og fannst þetta einstaklega huggulegt.

Þá var haldið í Þjórsárver og farið snemma í háttinn.

11. júlí  héldum við á Selfoss. Við byrjuðum á að fara á tjaldstæðið og koma okkur fyrir. Þar hefur verið byggð aðstaða sem er til fyrirmyndar. Mjög hreinlegt og nýtt hús með salernum, sturtum og þvíumlíku. Þá var hægt að þvo þvott í vél.  Við löguðum svolítið til, hjóluðum um bæinn, fórum á kaffihús og höfðum það gott.  Eftir kvöldsnarl  hjóluðum við til Elínar og Birgis – en Birgir hafði verið útibússtjóri Landsbankans á Ísafirði. Þau höfðu byggt hús á Selfossi, n orðan ár fyrir áratugum og selt það þegar þau fluttu vegna starfa Birgis. Þau höfðu keypt það aftur þegar Birgir hætti að vinna. Það var í niðurníðslu og hafa þau endurnýjað það allt. Nýtt gólfefni, eldhúsinnrétting, baðinnréttingar. Allt er þetta eins og best verður á kosið. Birgir hefur séð um þetta allt sjálfur og hefði enginn iðnaðarmaður gert það betur. Allt gert af mikilli vandvirkni og smekkvísi. Þau voru langt komin með þetta þegar við heimsóttum þau seinast en þá var garðurinn ófrágenginn. Nú höfðu þau fengið verlaun fyrir garðinn. Þau höfðu látið hanna hann og síðan hafði Birgir hlaðið veggi, lagt stéttar  sléttað flötinn og skorið, komið fyrir fjölda ljósa í planið og beðin og fleira og fleira,  allt af mikilli vandvirkni. Við ræddum við þau yfir bollum af tei og kaffi með kræsingum með og hjóluðum heim um 11. Leytið.

Kæru vinir og ættingjar 
Við sendum ykkur okkar bestu óskir

Ykkar vinir og ættingjar

Nonni og Sigga.

Jæja - frá hverju á að segja ykkur kæru vinir og ættingjar nú í byrjun júlí.

Sigurgeir sonur Nonna hefur verið á landinu með fjölskyldu sína  -þau ætluðu að vera löngu farin en vinna Sigurgeirs hjá Glitni tafði þau.

Í stað þess að vera á stöðugu húsbílaferðalagi höfum við tekið túra og skottast með dætrum Sigurgeirs á milli.

Þegar þau komu fyrir nærri því þremur vikum vorum við í Grindavík. Heimsóttum við m.a. vini okkar þar sem sýndu okkur plássið og buðu okkur í kaffi.

Við misstum því af því þegar Sigurgeir kom beint úr flugi í heimsókn - aðeins og sein. Sandra fór til Bertu Maju vinkonu sinnar og Unnur til ömmu Hebu (fyrri konu Nonna). Við hræddumst því að fá lítið að sjá þær.

Með þolinmæði breyttist þetta. Við buðum öllum til veislu - grill með fjölskyldunni, Auðunni, syni Nonna og fjölskyldu ( Súsönnu og Knúti), Ömmu Hebu og Kristjáni hennar manni, (hann er kallaður  Kristján  afi af barnabörnunum.). Sólin skein og menn gátu borðað úti.

 Þá fórum við á mót í félagsskap sem við erum í að Brautarholti á Skeiðum. Unnur var með okkur og var margt gert fyrir unglinga. Sérstaklega þótti henni gaman að kynnast frænku sinni en sonardóttir Hrefnu, systur Nonna var þar með ömmu sinni og afa,  ásamt vinkonu og náði Unnur góðu sambandi við þær.

Þá var Halli sonur Hrefnu ásamt fjölskyldu.

Í vikunni á eftir fékk Nonni góða daga með Söndru og vinkonu hennar Bertu Maju. Þær vildu fara í húsbílnum hérna innanbæjar og lét Nonni það eftir þeim. Nonni verslaði m.a. inn og bauð þeim upp á skyndibita í Smáralindinni.

Um seinustu Helgi fórum við svo á ættarmót Pálsættarinnar að Reykjanesi við Ísafjarðardjúp. Kristján heitinn fyrri maður Siggu er af þeirri ætt og telst því Sigga nú vera hluti ættarinnar. Þar voru Kristján og Birna (fóstursonur og sambýliskona) og var mál manna að mótið hefði verið vel heppnað þó bæði væri kalt og hvasst.

 Sandra hefur gist hjá okkur og er hún lögst til hvílu þriðju nóttina í röð þegar þetta er skrifað þegar fyrstu mínútur 4. júlí hafa runnið sitt skeið. Við höfum farið í sund og húsdýragarðinn með hana og bakað hana en svo kallar hún þá aðferð sem hún sækist mjög í að láta strjúka á sér bakið.

Sigga hefur verið rúmlega viku í sumarleyfi. Við ætluðum að vera allt leyfið á flakki en heimsókn fjölskyldu Sigurgeirs setti strik í þann reikning. Nú förum við væntanlega út úr bænum á morgun.  

En semsagt elsku vinir og ættingjar Allt gott af okkur. Við óskum ykkur alls hins besta Ykkar vinir og ættingjar Nonni og Sigga.   

Nú erum við að hamast að búa húsbílinn fyrir helgarferðina, þá fyrstu þetta vorið. Leiðin liggur í Sælingsdal þar sem Kátt fólk - dansfélagið sem við erum í - slær upp sveitaballi á laugardagskvöldið.

Við reiknum með að verða hjá Óla og Iðunni kl. 10 um morgun laugardagsins og höldum sem leið liggur um hvalfjörð, inn Borgarfjörðinn, upp Bröttubrekku og áfram inn í Sælingsdal.

Við höfum nesti með okkur og getum haft það notalegt með þessu vinafólki okkar á leiðinni.

 Við höfum einu sinni áður farið á svona sveitaball með Kátu fólki og var það hin besta skemmtun.

Elsku vinir og ættingjar

Hafið þið það sem best

Ykkar

Nonni og Sigga.

Um hvítasunnuhelgina fórum við akandi norður í land að vera viðstödd fermingu yngsta barns Leifs bróður Siggu - Það var Sigfús sem nú fermdist. Þegar elsta barn hans fermdist hún Anna, byrjaði Nonni þann sið að taka myndir og skila í bók. Þetta hefur þróast með bættri þjónustu bókagerða erlendis og verður bókin í ár vonandi eins útlítandi og ljósmyndabók úr búð. Nonni halar niður forriti frá bókagerðinni - þar setur hann upp bókina, raðar myndum á blaðsíðurnar og ritar texta. Síðan sendir hann allt saman tilbúið og fær bókina til baka í pósti. Hann hefur ekki skipt áður við þá bókagerð sem hann valdi nú og verður spennandi að vita hvernig útkoman verður.

Þegar við komum Norður var snjókoma alveg niður í byggð og sást vart út úr augum. Hálka á heiðum. Það hlýnaði og var þokkalegast veður meðan við dvöldum fyrir norða. Daginn sem við fórum heim var kominn 16 stig um morguninn og átti eftir að hlýna yfir daginn. Ágætalega afslappað að koma norður. Við skoðuðum þær breytingar sem bræður Siggu og faðir höfðu gert á húsi foreldra hennar vegna minnkaðar hreyfigetu móður hennar (Hermínu) Gólf hafði verið jafnað (það var lægra í þvottahúsi þar sem venjulega er gengið inn í húsið) og einu herberginu á 1. hæð var breytt í baðherbergi svo ekki þyrfti að fara á milli hæða. Þetta var allt frábært. Mjög skemmtileg breyting.

 Sigga mákona Siggu var með okkur heim.

Í gær laugardag fórum við austur fyrir fjall á Stokkseyri og skoðuðum þar sýningu Herborgar fyrri konu Nonna. Hún ætlar að vera með amerískt Rakú um helgar milli 2 og 4 fyrir utan gamla frystihúsið sem nú er listamiðstöð. Hér eru myndir af því upplifelsi. Nú í dag (sunnudag) förum við til Grindavíkur, göngum á Þorbjörn, förum í Bláa Lónið og borðum þar á eftir - allt með hópi vina okkar.

 Jæja elsku vinir og ættingjar.

Hafið þið það alltaf gott og fyrirgefið hvað sjaldan við látum vita af okkur.

Nonni og Sigga.

 Nú er tími falskra loforða.

Ég kalla það fölsk loforð þegar veðrið lætur eins og vorið sé komið og svo kemur kuldakast og gróðurinn sem trúði loforðinu fær á sig skell svikanna. Ég finn alltaf til með krókusunum sem þurfa að lifa af frost og snjó vegna svikinna loforða. Trén fara að láta kræla á sér og fyrstu laufin eru brún í toppinn vegna þess sama. Sígrænu jurtirnar deyja oft í þessari baráttu frosts og funa.

Það rifjast upp fyrir Nonna þegar hann Auðunn sonur hans var um sex ára og rauk út á stuttbuxum á sumardaginn fyrsta. Það var glaða sólskin og mamma hans kallaði á eftir honum að hann gæti ekki farið svona út. Hann svaraði um hæl: Mamma en það er komið sumar.

Það er annars gott af okkur að frétta. Lífið hefur gengið sinn vanagang. Kristján og Birna búa enn hér í forstofuherberginu og fer lítið fyrir þeim. Þau vinna mikið og stunda æfingar, (bæði tónlistar og líkamsæfingar.) hitta félagana o.þ.l. Á hlaðinu eru þrír Yarisar sem lagt er skipulega eftir því sem menn fara til vinnu og skóla á morgnanna.

Allir áfangar sem Nonni er í eru símatsáfangar þ.e. ekkert lokapróf. Gefið er fyrir verkefni og tímapróf. Nú er komið að lokaverkefnum í nokkrum áföngum og því þyngist róðurinn. Skólinn hættir líka óvenju snemma - líklega vegna sumardagsins fyrsta og er eins og sumir kennarar hafi ekki gert sér grein fyrir því. Sigga er að hekla gardínur í húsbílinn - svona til að auka enn hlýleikann og gera hann persónulegri. Planið er að njóta hans í sumar. Þá hefur hún verið að prjóna bæði dúkkuteppi og barnateppi sem hún hefur gefið.

Semsagt allt gott að frétta af okkur

Hafið þið það alltaf gott elsku vinir og ættingjar

Nonni og Sigga.

Það fór harður diskur í tölvunni hennar Siggu. Ég bið því alla sem þetta lesa að senda okkur upplýsingar tölvupóstföng o.þ.l. svo við getum komið okkur upp tenglalistum aftur.

•  Við vorum í gær á árshátíð Káts fólks. Við vorum í skemmtinefndinni og gekk allt vel sem betur fer. Nonni stóð fyrir botnakeppni og var afraksturinn harla litill. Ein i yngri kantinum var þó nægilega sleip í þessari list til að geta tekið við verðlaunum fyrir kveðskapinn. Ella vinkona okkar plataði dóttur sína að koma með nokkrar vinkonur sínar sem æfa saman raddaðan söng og gerðu þær stormandi lukku. Við höfðum unnið að skreytingum lengi fyrir skemmtunina og voru þær nánast gerðar úr engu. Rósir gerðar úr kreppappír, greinar málaðar með silfurlit og skreyttar bleikum borðum, vasar þaktir álpappír með greinum í o.s.fr. Allt tókst þetta mjög vel.

Það hefur hlánað og verið ferðafært utandyra í dag. Dagurinn hefur farið í göngutúr, tiltekt og uppsetningu á nýju tölvunni hennar Siggu.

Við óskum ykkur alls hins besta elsku vinir og ættingjar

Nonni og Sigga.

Menn spurðu sig fyrir áramót hvort ekki tæki að linna veðurofsanum þegar yfir áramótin kæmi. Það er ekki alla daga ofstopastormur en mjög marga. Nú spáir hann 12 stiga gaddi og þá ætti aðeins að minnka rokið.

 Eins og við sögðum ykkur seinast er Nonni á fullu í náminu og líkar alveg ákaflega vel. Hann vildi gjarnan hafa verið svona áhugasamur þegar hann var ungur að berjast í skóla. Það er þó öruggt að allt sem hann gerði annað en að læra hefur nýst einhversstaðar.

Við fórum í fimmtugsafmæli á Mýrarnar um daginn og vorum við svo heppin að það var fært þangað. Þegar við þáðum boðið höfðum við gert fyrirvara um að það þyrfti að vera fært. Jóhanna - (kona Gunnlaugs Ingva  - sem er aftur sonur Stellu er systir Sigurgeirs föður Nonna) hélt upp á afmælið sitt. Nú erum við að undirbúa árshátíð hjá Kátu fólki en við erum þar í skemmtinefnd. Sigga er að sauma hringapúða fyrir brúðkaup Auðuns og Súsönnu (sonar Nonna og tengdadóttur tilvonandi) og á milli prjónar hún teppi fyrir öll börnin sem eru að fæðast.

Við keyptum okkur nýja borðstofustóla á útsölu í Tekkhúsinu. Þeir sem eru viðkvæmir í baki m.a. Nonni eiga erfitt með að sitja í þeim sem við eigum nú. Þá getum við hjónin ef til vill setið saman við matarborðið þó Nonni fái skyndilega í bakið þegar fréttir eru í sjónvarpinu og þurfi að setjast fyrir framan það. :-)

Elsku vinir og ættingjar

Hafið þið það gott á þorra og alltaf

Ykkar

Nonni og Sigga.