Komin heim í heðardalinn - fyrsta húsbílaferð ársins

Þetta var aldeilis yndisleg ferð sem við fórum um helgina í Sælingsdal.

Það var svolítið basl með fína húsbílinn. Vatnið lak og við gátum ekki notað kranana. Við eigum stóran vatnsdúnk og fylltum hann. Miðstöðin var í lagi þannig að þetta reddaðist.

  Við töfðumst svolítið vegna athugunar á vatninu. Nonni ætlaði að laga þetta sjálfur en aðgengið var þannig að það er meiri háttar mál. Betra að láta fagmenn sjá um verkið.

Þá fór ískápurinn. Við fylltum hann af klökum og það hélst kalt í honum í ferðinni.

Við tókum Óla og Iðunni - vinafólk okkar með okkur í húsbílinn. - Karlarnir fram í og konurnar sátu afturí. Við vorum lögð af stað um 11:30 - nægur tími og því ókum við Hvalfjörðin.

Sigga reiddi fram snarl í hádeginu sem við átum milli herskála vestan við hvalstöðina. Síðan tókum við nokkra Kana og héldum sem leið lá í Sælingsdalinn.

GPSinn sagði okkur leiðina og reifst ekki mikið við bílstjórann út af því að hann valdi ekki göngin.

 Hluti hópsins var kominn upp eftir þegar við komum. Flestir höfðu þó ekið í halarófu frá Reykjavík, nokkuð sem Nonni þolir ekki.

Þegar Óli og Iðunn voru búin að bóka herbergi og við að koma okkur fyrir gátum við haldið áfram að spila og spjalla.

 Rétt fyrir sjö fórum við inn í íþróttahús Laugaskóla. Þar voru dekkuð borð og í miðjunni var pláss til að dansa. Byrjað var á forrétti - reyktur lax og salat ásamt tómatabrauði. Þá var beinlaus hryggjastykki með grænmeti  og sósu í aðalrétt. Eftirréttur var súkkulaði - frauðkaka  á fallega skreyttum diski með súkkulaði. Allt ákaflega gott.

 Sungið var fyrir matinn - stuttar kynningarræður í byrjun. Eftir matinn byrjaði ballið með mars eins og venjulega. Hann var óvenju skrautlegur. Í miðjum marsinum skiptist hersingin upp í karla og konur og leiddust tveir og tveir karlar og tvær og tvær konur. - svolítið sérstakt. Síðan mættust fylkingarnar þannig að par kvenna myndaði hring með pari karla og gengu í hring og síðan fóru konurnar undir hendur karlanna sem mynduðu eins konar hlið fyrir þær og næsta karlapar tók við þeim. Þannig gekk þetta þar til allar konur höfðu gengið í gegnum alla hersingu karla. Tók þá hver karl við sinni konu. Skemmtileg tilbreyting.

Dansinn dunaði - bæði ungir sem gamlir allt frá mestu öldungum niður í börn á brjósti. Þannig er það á sveitarböllunum. Á dansiböllum í bænum á vegum Káts fólks er fólkið að jafnaði flest komið að miðjum aldri eða þar yfir. Allir virtust skemmta sér konunglega og það gerðum við Sigga og Nonni 

Í einum hringdansi dansaði Nonni við eina 6 ára. Hún sveif bara í loftinu í orðsins fyllstu merkingu. Það var á svip hennar að sjá að henni leiddist ekki. Í öðru tilfelli dansaði Nonni við unglingsstúlku líklega um eða innan við fermingu. Lagið var tvistlag og hafði hún á orðið að Nonni kynni þetta enda lét hann eins og hann væri líka um fermingu. Hann settist næstu syrpu og var ekki auðvelt að standa upp eftir átökin.

 Okkur þykir gott að hætta leik þá hæst hann stendur. Fórum við í húsbílinn vel fyrir miðnætti og spiluðum við Óla og Iðunni fram eftir nóttu.

Á sunnudaginn (daginn eftir ballið) var gott veður - nokkuð skýjað en sá í blámann á milli. Við létum það ekki á okkur fá þó veðrið væri gott heldur spiluðum allan daginn. Fengum okkur snarl og "drekkutíma" á milli og lögðum ekki af stað fyrr en um kl. 18.

Við sungum og sváfum á leiðinni og var svo skemmtilegt að ferðin tók enga stund.    

Ætlunin var að fara í Borgarnes og eta þar kvöldverð. Fórum við í N1 sjoppuna sem býður yfirleitt upp á rétt dagsins. Okkur leist vel á það sem var á matseðlinum.  Við biðum þar lengi. Enginn virtist hafa áhuga á að afgreiða okkur. Eftir um korters bið spurðum við hvort ekki væri verið að afgreiða. Fengum við hálfgerð ónot í okkur og var haldið áfram að afgreiða aðra. Síðan færðum við okkur að kassanum þar sem var þó einhver að afgreiða og spurðum hvort við gætum fengið rétt dagsins. Svarið var. Þetta er nú eiginlega ekkert nema sósa sem eftir er og kartöflumúsin er næstum því búin. - Við gátum sem sé ekki fengið neitt. 

Þá fórum við á Akranes. Eftir nokkra leit með aðstoð síma og GPS fórum við  inn í eina sjoppuna. Óli þekkti konu sem rekur hana. Okkur leist öllum á fiskrétt sem þar var i boði og pöntuðum hann. Sjoppan tæmdist - eitt par hafði verið úti í horni og hurfu þau á braut.  Glymjandi óþægileg tónlist hafði verið inni þegar við komum og spurðum við hvort við mættum ekki slökkva á henni. Svarið var að starfsfólkið frami ( í eldhúsinu) þyrfti nú að hafa eitthvað að hlusta á. Við vorum einu kúnnarnir og þurftum að hlusta á háværa síbylju á meðan við borðuðum. Dæmigerð íslensk "þjónustulund".  Óli dílaði við konuna að velja eitthvað þægilegra. -

Þegar við komum heim til Óla og Iðunnar héldum við áfram að spila fram yfir miðnætti - fjörugt og skemmtilegt - glens og gaman og hlegið mikið. Fyrsta klukkustund nýs dags var liðin þegar Sigga lagðist á koddann - og þurfti að mæta til vinnu eldsnemma daginn eftir.  Vel þess virði.  

 

Elsku vinir og ættingjar

 

Þakka ykkur fyrir að fylgjast með okkur. Yndislegt að fá kveðjur frá ykkur . Hafið þið það alltaf gott.

 

Nonni og Sigga.

Athugasemdir

[Þórunn E Guðnadóttir (IP-tala skráð) 3.6.2008 kl. 17:42]

Halló elskuleg, mikið hafið þið átt góða helgi, ég sé í anda Nonna sveifla  ungu dömunum og tvista við þær, þetta er sko fjör.

Hver þarf að sofa þegar er svona gman?

Bestu kveðjur frá okkur sem loksins höfum fengið sumarveður.

Þórunn